Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Frozen.

Είναι μερικές φορές που το μόνο που θέλω είναι να παγώσω. Να μη νιώθω τίποτα και για κανέναν.

Πολλούς ανθρώπους έχω αγαπήσει, σε λίγους το έχω δείξει, σε ακόμα λιγότερους έχω επιτρέψει να με αγαπήσουν.

Βρίσκομαι λοιπόν στη φάση "αγαπάω και μισώ τον εαυτό μου που αγαπάω". Και σε αυτήν ακριβώς τη φάση υποφέρω. Πονάω και πονάω πολύ. Για κάποιον άλλο, που δεν ξέρω καν αν με σκέφτεται ποτέ, αλλά σίγουρα χρειάζεται κάποιον δίπλα του. Και αν μου επέτρεπε να τον πλησιάσω, θα του χάριζα μια τεράστια αγκαλιά, γιατί ξέρω πώς είναι να χρειάζεσαι ανθρώπους δίπλα σου και να φοβάσαι να τους το ζητήσεις.
Ξέρω πώς είναι... αλλά πρώτη φορά συναντώ άνθρωπο τόσο κλειστό όσο εγώ.

Και για μία ακόμα φορά εύχομαι να μπορούσα να σταματήσω να νιώθω. Γιατί στεναχωριέμαι για κάποιον που δεν με χρειάζεται, δεν με νοιάζεται, δεν με ξέρει.

Κάποτε, κάποιος πολύ σημαντικός για μένα μού είπε πως έχω χτίσει έναν τοίχο γύρω μου και δεν αφήνω κανέναν να με πλησιάσει. Σήμερα, για δεύτερη φορά, άκουσα πως "δεν ανοίγομαι". Το ξέρω, αλλά μ' αρέσει αυτό, όσο χαζό κι αν ακούγεται. Μόνο που είναι τρομερά απαίσιο να νιώθεις τόσο έντονα όσο νιώθω εγώ τώρα και να μην μπορείς να το μοιραστείς με κανέναν... Μονάχα με τον εαυτό σου και με καμιά εικοσαριά αγνώστους που μπορεί να περάσουν τυχαία από το blog σου.

Ειλικρινά, δεν ξέρω αν βγαίνει κανένα νόημα από όλα αυτά, αλλά έπρεπε κάπως κάπου να τα πω.

*Και να που τελικά μου λείπει εκείνο το "κενό".

12 σχόλια:

  1. καλησπέρα,
    ίσως είναι πιο απλό αν "χτίσεις" στη συμπάθεια.
    Είναι τόσο απλό αλλά και τόσο δύσκολο να τρέφεις συμπάθεια.
    Όλοι είμαστε ανοικτοί σε μια ζεστή αγκαλιά και σε ένα ειλικρινές πλατύ χαμόγελο.
    Κατά τα άλλα όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...να παγωσει ο χρονος..

    σε καταλαβαινω..καποιες φορες, ετσι ειμαι και 'γω :)

    καλημερα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν ειναι κακο να ανοιγομαστε σε ατομα που ξερουμε και εμπιστευομαστε. Το αντιθετο μαλιστα. Αυτοι ειανι εκεινοι που θα μας βοηθησουν σε καποια μας δυσκολια!
    Τωρα οσον αφορα το: "στεναχωριέμαι για κάποιον που δεν με χρειάζεται, δεν με νοιάζεται, δεν με ξέρει.", σε καταλαβαινω απολυτα. Το εχω περασει κι εγω αυτο. Στεναγχωριομουν για εναν τετοιον και δεν εδινα σημασια σε αυτους που πραγματικα αξιζαν.
    Ευτυχως εβαλα μυαλο!:Ρ

    Ωραιο το ποστ σου!
    Φιλακια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρόσεχε τί εύχεσαι θα πω εγώ. Όπως και το να είσαι κλειστός και να κρατάς για τον εαυτό σου αυτά που νιώθεις είναι απίστευτα εκνευριστικό για κάποιους που μπορεί να ενδιαφέρονται για σένα. δεν είναι ούτε και δίκαιο. Έχασα την πιο στενή και αγαπημένη μου φίλη γι αυτό τον συγκεκριμένο λόγο. Ηταν πάρα πολύ κλειστή τη στιγμή που δεν υπήρχε κανένας λόγος.
    Όποιος αγαπάει μοιράζεται μωρό μου γλυκό.
    Όποιος φοβάται, αποκρύπτει.
    Και η αγάπη με το φόβο είναι αμοιβαίως αποκλεινόμενες έννοιες.
    Όπου υπάρχει ο φόβος δεν μπορεί να χωρέσει η αγάπη.
    Απο αγάπη στα λέω μη με παρεξηγήσεις.
    Φιλάκια **

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. δεν ειναι απαραιτητα κακο που δεν ανοιγεσαι..βεβαια μερικες φορες ο αλλος εχει την αναγκη να το ακουσει.. η αληθεια ειναι πως μαλλον ολοι μας θα θελαμε να μπουμε μεσα σε μια καταψυξη κ να τελειωνουμε.. ειμαι της αποψης πως πρεπει να κανουμε παντα οτι λεει η καρδια μας.. κανε λοιπον και εσυ οι λεει η καρδουλα σου.καλυτερα να μετανιωσεις για κατι που εκανες, παρα για κατι που δεν εκανες!

    φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. νομίζω πως η Lyriel έχει δικιο... χωρις αυτο ν σημαίνει να εμπιστεύεσαι κ να ανοίγεσαι στον καθένα! είναι ωραία η ησυχια, το κενο, η μκοκναξια αν θες γ κπ μικρο διαστημα, αλλα οχι για μια ζωή.. θα σε βοηθήσει ν προσπαθήσεις ν πεις έστω το 1/10 απ αυτά π νιωθεις.. όχι σε όποιον κι όποιον φυσικα! μητερα, αδερφη, κολλητος-η, (wanna be)boyfriend.. κάποιος θ υπάρχει π μπορεις ν εμππιστευτείς :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. καλύτερα να περιμένεις κάτι..παρά τίποτα...
    αφέσου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να μπορούσα κι εγώ να παγώσω αυτή τη στιγμή,να σταματούσα να πονάω.Ειδικά τη δεδομένη στιγμή ταυτίζομαι τόσο πολύ με την ανάρτηση σου.
    Καλό σου βράδυ^^

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μα γιατί να σταματήσεις να νιώθεις? Κανείς δεν είπε πως ο πόνος είναι ωραίος αλλά είναι κι αυτός κομμάτι μας και τα κομμάτια μας τα προσέχουμε και τ' αγαπάμε! Μακάρι να βρεις τη δύναμη να κάνεις αυτή την "αγκαλιά" που τόσο επιθυμείς και να μοιραστείς..........
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ειλικρινά ευχαριστώ για τα σχόλιά σας... δεν περίμενα πως θα έβρισκα σχόλια κάτω από τη συγκεκριμένη ανάρτηση... τα γράφω όλα τόσο περίεργα, τόσο μπερδεμένα...

    misnomer για να χτιστεί η συμπάθεια, πρέπει και οι δύο να είναι πρόθυμοι... στην περίπτωσή μας, μάλλον δεν φαίνεται να είναι κανένας!

    Ηλία χαίρομαι που με καταλαβαίνεις:)

    Μικρό Ξωτικό έχεις δίκιο πως βοηθάει να ανοιγόμαστε...
    Το συγκεκριμένο άτομο πραγματικά αξίζει πολλά περισσότερα απ' όσα μπορώ να του δώσω... αλλά δεν με αφήνει να του δώσω ούτε αυτά τα ελάχιστα...
    Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

    Lyriel καταλαβαίνω τι θες να πεις, αλλά για μένα ο φόβος και η επιφυλακτικότητα υπάρχουν πάντα, ακόμα και πλάι στην αγάπη... Παρόλα αυτά, σ' ευχαριστώ για τη συμβουλή σου...

    ήλι "καλυτερα να μετανιωσεις για κατι που εκανες, παρα για κατι που δεν εκανες!" αυτό ακριβώς θα ήθελα να μπορούσα να έχω σαν οδηγό, έτσι θα ήθελα να δρω, αλλά μάλλον είμαι πολύ δειλή για κάτι τέτοιο. Σ' ευχαριστώ πολύ, τα λόγια σου με βοήθησαν... φιλιά!

    Πριγκιπέσσα έχεις δίκιο... και υπάρχει ένα τέτοιο άτομο... το θέμα είναι να βρω το κουράγιο να ξεκινήσω να μιλάω...

    Dark13Sun μ' άρεσε το σχόλιό σου... το παλεύω...

    Κάποια* χαίρομαι που κατάφερα να σε αγγίξω... καλή σου νύχτα!

    ampelofilosofies ναι, έχεις δίκιο πως ο πόνος είναι κομμάτι μας, αλλά ένα κομμάτι που μας καταστρέφει... Σ' ευχαριστώ πολύ... μακάρι να τη βρω... καλή σου νύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έλεγα ακριβώς τα ίδια, ώσπου ήρθε κάποιος πολύ ερωτευμένος και πολύ θρασύς και μου είπε "Αν δεν ανοίξεις και δεν πονέσεις για τον έρωτα, τότε γιατί θα πονέσεις; Για ποιον άλλο λόγο θα τσαλακωθείς και θα φας τα μούτρα σου στη ζωή;" Δίκιο είχε...

    Παρόλα αυτά, όλοι έχουμε τους πάγους μας, δεν το συνηθίζω να αφήνω link, αλλά αυτό παρά είναι κοντά, ένα ποιηματάκι αν σου έρθει όρεξη... http://atsalakoti.blogspot.com/2010/02/dont-touch.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Littlewind άργησα πολύ να σου απαντήσω... Όμορφα τα λόγια σου, έχεις δίκιο πως για τον έρωτα (ή γενικότερα για την αγάπη) αξίζει και να τσαλακωθείς και να κλάψεις... να ζήσεις! Μου άρεσε πολύ και το ποίημα... Σ' ευχαριστώ...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή