Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Παραδίνομαι...

Είναι φορές που πέφτεις τόσο χαμηλά που τρομάζεις. Που κοιτάς ψηλά, προσπαθείς να βρεις από πού ξεκίνησες και δε βλέπεις τίποτα... Γύρω σου το χάος... το απόλυτο χάος... Και τότε τα παρατάς... Βρίσκεις μια σκοτεινή γωνιά, κάθεσαι, αγκαλιάζεις σφιχτά τα πόδια σου και προσπαθείς να μη νιώθεις... Δεν ξέρεις τι περιμένεις... ή ίσως και να μην περιμένεις τίποτα...

Και τότε έρχεται. Έρχεται Αυτός. Εισβάλλει Αυτός. Αυτός που θα σε σηκώσει. Αυτός που θα τον διώξεις, μα δε θα φύγει. Που θα παλέψεις να τον κρατήσεις μακριά, μα θα επιμείνει. 
Αυτός που θα σε κρατήσει στην αγκαλιά του και θα σου διηγηθεί ιστορίες μέχρι να κοιμηθείς. 
Αυτός που θα σου κρατήσει το χέρι όταν το έχεις ανάγκη, χωρίς να του το ζητήσεις.
Αυτός που δε θα σου ζητήσει τίποτα, μα θα σου δώσει τα πάντα.


Παραδόθηκα.





Δε φαντάζεσαι πόσο καλό μου έχει κάνει η παρουσία σου.
Δε φαντάζεσαι τι νιώθω για σένα.
Τι κι αν τα λόγια σου με τρομάζουν... Να ξέρεις πως, αν σου μιλούσα κι εγώ, αυτά που θα σου έλεγα θα με τρόμαζαν περισσότερο...


25 σχόλια:

  1. Καλώς σε βρήκα!
    Κι αν δεν έρθει κανένας;
    Θα μείνεις μόνη στη γωνία;
    Ως πότε;.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι... δε θα μείνεις μόνος στη γωνία.. δεν πρέπει... Υποθέτω πως κάπως θα καταφέρεις να σηκωθείς... θα βρεις τη δύναμη...

      ...αλλά είναι φορές που πραγματικά χρειάζεσαι κάποιον να σε κρατήσει στα χέρια του...

      Όχι... δεν ξέρω. Δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν εμφανιζόταν αυτός.
      Ίσως απλά να αργούσα λίγο περισσότερο να σηκωθώ.

      Διαγραφή
    2. Αχ χρειαζόμαστε αυτόν τον 'άλλον'...

      Διαγραφή
  2. αυτους που ερχονται, προσπαθουμε, να τους κρατησουμε στη ζωη μας...
    αν δεν ερθει κανεις..?? που αναρωτιεται η serenata...
    εκει, επιβαλλεται να σηκωθεις μονος, επιβαλλεται να περπατησεις παλι.

    καλο ξημερωμα, να 'σαι καλα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο... αλλά όταν περνάς μια άσχημη φάση (ας πούμε μια φάση απομόνωσης), τότε σίγουρα δε θες να γνωρίσεις καινούρια πρόσωπα, πόσο μάλλον όταν εισβάλλουν στη ζωή σου και σε αιφνιδιάζουν...
      Ναι, τώρα θέλω να τον κρατήσω στη ζωή μου.. :)

      Αν δεν έρθει κανείς... πράγματι, τότε επιβάλλεται να σηκωθείς μόνος... να στηριχτείς στα πόδια σου.

      Να 'σαι καλά, Ηλία.

      Διαγραφή
  3. κι εγώ παραδόθηκα πριν λίγο καιρό και συνεχίζω να είμαι παραδομένη τελείως...και σε καταλαβαίνω...μου άρεσε που είδα κι εδω μια παράδοση, ξέρεις πόσοι φοβούνται να παραδοθούν? αρνούνται το απόλυτο και το ολόκληρο του έρωτα...απόλαυσε το!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα συμφωνήσω, δεν είναι εύκολη η παράδοση... Ομολογώ πως κι εμένα με τρόμαζε στην αρχή...

      Χαίρομαι που το ζεις κι εσύ.. :)
      Θα τα ξαναπούμε.

      Διαγραφή
  4. μου κάνει εντύπωση που δεν φαίνονται οι φωτογραφίες των προφίλ στα σχόλια...δεν έχω δει ξανά κάτι τέτοιο στο χώρο των blogs, πως έγινε αυτό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχω ιδέα. Έχω προσπαθήσει κάποιες φορές να το διορθώσω μέσα από τις ρυθμίσεις του blogger, αλλά δε βρίσκω τίποτα.
      Αν μπορεί κανείς να βοηθήσει... τα σχόλια ευπρόσδεκτα.. :)

      Διαγραφή
  5. Xαίρομαι που έχεις κάποιον να σε βοηθάει να σηκωθείς, όμως καλό θα ήταν να μάθεις να στέκεσαι στα πόδια σου και μόνη σου...γιατι αν φύγει αυτό το άτομο, τότε τι θα κάνεις εσυ; :\

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, έχεις δίκιο... έτσι είναι...
      Κοίτα... προσπαθώ να έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου αυτή τη σκέψη... όλοι άλλωστε κάποτε φεύγουν...
      αλλά αυτή τη στιγμή, το συγκεκριμένο άτομο είναι ό,τι περισσότερο χρειάζομαι... :/

      Διαγραφή
  6. πανεμορφο :)
    αυτον τον άνθρωπο λοιπόν, να τον κατήσεις γερά δίπλα σ :)
    μακάρι να είχε ο καθένας εναν ανθρωπο να παραδοθεί.. μετα θα ήταν όλα πιο ευκολα :)
    φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σε νιώθω...
    Παραδίνομαι και γω ξέρεις... κατ'εξακολούθηση (όσες φορές κι αν πληγωθώ)
    Παραδίνομαι χωρίς όρους και δίχως όρια όπως μόνο ένας κριός μπορεί να το κάνει όταν ερωτεύεται... τότε που πετάει τον πιο έντονο χαρακτηριστικό του (τον εγωϊσμό) από το παράθυρο... και βαδίζει γονυπετής προς το βωμό της θυσίας του... σαν αθώος αμνός...
    Καλό σου βράδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λιακάδα μου... είναι μαγικό το πώς ο έρωτας μπορεί να μας αλλάξει, να ξεχάσουμε εγωισμούς και να παραδώσουμε ψυχή και σώμα στη μαγεία του...
      Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  8. Επίσης για να σε βοηθήσω στο πρόβλημά σου με τα εικονίδια που δεν φαίνονται θα πρέπει να πας στον πίνακα ελέγχου στην καρτέλα ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ να πατήσεις εκεί που λεει σχόλια και κάτω κατω να τικάρεις τo NAI εκεί που λεει:Εμφάνιση προφίλ στα σχόλια;
    Ελπίζω να βοήθησα... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λοιπόν.. στις ρυθμίσεις έχει μία καρτέλα "αναρτήσεις και σχόλια", υποθέτω γι' αυτό λες. Αλλά την επιλογή "εμφάνιση προφίλ στα σχόλια" δεν τη βλέπω εκεί.. :/
      Συγγνώμη για την ταλαιπωρία και σ' ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια..

      Διαγραφή
  9. "Αυτός που θα τον διώξεις, μα δε θα φύγει. Που θα παλέψεις να τον κρατήσεις μακριά, μα θα επιμείνει.
    Αυτός που θα σε κρατήσει στην αγκαλιά του και θα σου διηγηθεί ιστορίες μέχρι να κοιμηθείς.
    Αυτός που θα σου κρατήσει το χέρι όταν το έχεις ανάγκη, χωρίς να του το ζητήσεις.
    Αυτός που δε θα σου ζητήσει τίποτα, μα θα σου δώσει τα πάντα"

    Αυτό το κομμάτι δεν είναι απλά λέξεις προσεγμένα τοποθετημένες και με αρκετή δύναμη & παραστικότητα..Πίσω,μπροστά,πάνω,κάτω,αριστερά,δέξια,μέσα,έξω από αυτές βρίσκεται ένα μέρος των όσων νιώθεις,βρίσκεσαι εσύ -"αποδέξου το" :) - ...Μείνε παραδομένη για να νιώσεις ξανά την Ελευθερία,την Ζωή..

    Γράφεις πολύ όμορφα!! Σου εύχομαι τα καλύτερα!! Άνθισε !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι έχεις δίκιο.. δε θα πω κάτι άλλο..
      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ.
      Τα φιλιά μου. Καλό σου απόγευμα. :)

      Διαγραφή
  10. 'ηρθες οταν εγω δεν σε περιμενα', που λεει και το ποιημα,
    και ισως αυτο να ειναι το καλυτερο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, το απρόσμενο έχει μια γλυκιά μαγεία...
      Σ' ευχαριστώ. Καλό σου απόγευμα..

      Διαγραφή
  11. μου φαινεται λαθος ξερεις τι;
    αυτο το να ερθει καποιος ''να σε σωσει'' ας πουμε.. απο το οτιδηποτε σε βασανιζει

    για να προχωρησει μια σχεση, πρεπει να εισαι καλα, για να σταθει καποιος δικαια διπλα σου
    διπλα σου, γιατι αν σταθει ετσι ωστε να σε κραταει, θα κουραστει..

    ευχομαι να ειστε παντα ομορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι.. δεν μπορώ να διαφωνήσω εδώ...
      Καλό είναι να έχεις κάποιον να σε σηκώνει, μα μετά επιβάλλεται να σταθείς στα πόδια σου και να προχωρήσεις μόνος σου...
      έχεις δίκιο...

      Σ' ευχαριστώ πολύ. Καλό απόγευμα να έχεις.

      Διαγραφή