Τόσες μέρες γράφω και ξαναγράφω αναρτήσεις, μα δε δημοσιεύω καμία. Γιατί είναι όλες τόσο διαφορετικές, τόσο έξω από εμένα. Πότε έγραψα εγώ κάτι χαρούμενο, κάτι που απλά να υποδηλώνει έρωτα; Κάτι που να φωνάζει πόσο ευτυχισμένη είμαι στην αγκαλιά σου; Κάτι που να ανοίγει την καρδιά μου και να τη διαβάζει τόσο καθαρά, να διαβάζει πως κάθε μέρα σε ερωτεύομαι περισσότερο;
Πότε φώναξα εγώ πως είμαι ερωτευμένη;
Όχι. Δεν είμαι εγώ αυτή που τα γράφει αυτά.
Σε ένα παράλληλο σύμπαν, έχω προβλήματα. Μέσα στην εξεταστική, παλεύω να διαβάσω, παλεύω να συγκεντρωθώ, ξενυχτάω και αγχώνομαι μπροστά στα βιβλία. Σε ένα παράλληλο σύμπαν, θρηνώ για μια φίλη που έφυγε μακριά -άτιμη κρίση, άτιμη χώρα που διώχνεις τα παιδιά σου, άτιμο skype που ποτέ ποτέ ΠΟΤΕ δεν είσαι αρκετό!
Και σ' ένα άλλο σύμπαν -να 'ναι άραγε το δήθεν πραγματικό ή κάποιο τρίτο της φαντασίας μου;- σ' έχω πλάι μου. Κι όταν είμαι αγχωμένη, μ' αγκαλιάζεις και με ηρεμείς. Κι όταν κλαίω, με φιλάς ξανά και ξανά. Κι όταν έρχομαι σε σένα κουρασμένη και άυπνη, μ' αφήνεις να κοιμάμαι στην αγκαλιά σου... να ξυπνώ απ' τα φιλιά σου.. και να σε βλέπω να με παρατηρείς και να χαμογελάς..
Με τρομάζεις. Κι εγώ με τρομάζω. Γιατί σου έχω δοθεί τόσο πολύ. Γιατί πρώτη φορά νιώθω τόσο έντονα τον έρωτα.
Κι αυτό ακόμα με τρομάζει. Όσα νιώθω για σένα με τρομάζουν.
Μα είναι η αγκαλιά σου το πιο ζεστό καταφύγιο..
Χθες ήταν τόσο όμορφα. Έβρεχε κι εγώ κρυμμένη μέσα στα τεράστια ρούχα σου, καλυμμένη με τα σκεπάσματά σου, είχα κουρνιάσει στην αγκαλιά σου. Δεν μπορώ να βγάλω απ' το μυαλό μου το βλέμμα σου, το άγγιγμά σου.. Είναι οι στιγμές που νιώθω την ευτυχία να μπαίνει σαν αεράκι από το ανοιχτό παράθυρο.. να χαϊδεύει τα πρόσωπά μας.. να προσπαθεί να πάρει λίγη από τη ζέστη που καίει τα κορμιά μας.. Είναι στιγμές που νιώθω πως σ' αγαπάω.
Κι ας λες εσύ ό,τι θες.
Κι ας λες εσύ ό,τι θες.
Κι ας λένε και οι άλλοι ό,τι θέλουν.
Όχι, δε στηρίζομαι σε σένα. Απλά έχω αφήσει για λίγο το βάρος της καρδιάς μου πάνω σου. Θα ξεκουραστώ και θα την πάρω πίσω.. δε θα σε βαρύνω για πολύ.. δε θέλω να σε κουράσω..
*Αναμφισβήτητα, η πιο χαζή ανάρτηση που έχω δημοσιεύσει ποτέ σ' αυτό το blog.
*Αναμφισβήτητα, η πιο χαζή ανάρτηση που έχω δημοσιεύσει ποτέ σ' αυτό το blog.
εμένα μου άρεσε αυτή η ανάρτηση :) καλημέρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ. :)
Διαγραφήκι εμένα μου άρεσε...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο ωραίο είναι να έχεις κάποιον δίπλα σου!:)
Καλημέρα!
Όντως.. είναι υπέροχο..
ΔιαγραφήΝα ΄σαι καλά. :)
Αχ μακάρι να'σαι πάντα έτσι χαρούμενη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!
Σ' ευχαριστώ καλή μου.
Διαγραφήθα τα πούμε.
Μακάρι πάντα τέτοια αισθήματα να γεμίζουν την καρδιά σου. Μην φοβάσαι να δωθείς στον έρωτα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο απολαυστικό. Αν ξέρεις να στέκεσαι στα πόδια σου δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το χαρείς ;)
Σ' ευχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα μαζί σου.. δεν υπάρχει τίποτα ομορφότερο απ' τον έρωτα..
..τι πιο ομορφο, απο αυτα τα συναισθηματα...απλα ζηστο, να το χαρεις...γιατι, οτι δεν κανουμε, το μετανιωνουμε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλη βδομαδα :)
Αυτό προσπαθώ να κάνω Ηλία μου..
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ που πέρασες. :)
Πολύ όμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου πάει ο έρωτας... :)
καλό ξημέρωμα...
Να 'σαι καλά Λιακάδα μου.
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου.
κάποια είναι ερωτευμένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι.. και δεν κρύβεται..
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ που πέρασες.. Θα τα πούμε :)
ε όχι και χαζή ανάρτηση^
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι είναι ο έρωτας :)
φιλια!
Έτσι είναι...
ΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ πολύ που πέρασες.
Φιλιά και από μένα :)
Σου εύχομαι πραγματικά ο,τι το καλύτερο !! Με όμορφες,γεμάτες στιγμές και ναι δεν είναι καθόλου χαζή ανάρτηση..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μην τρομάζεις: αν και πιστεύω οτι τώρα είσαι για τα καλά "βουτηγμένη" στα νερά του Έρωτα και το απολαμβάνεις! :)
Σ' ευχαριστώ πολύ αργοπορημένα, καλό μου Πέλαγος... Δεν ξέρω γιατί δεν είχα δει το σχόλιό σου τόσο καιρό.. (ίσως γιατί μπαίνω πολύ αραιά πια στη blogογειτονιά;!!)
ΔιαγραφήΕίμαι καλά βουτηγμένη, σωστά το μάντεψες... και όσο περνάει ο καιρός βουτάω και περισσότερο...
Να 'σαι καλά.